چه رسم جالبیست؟!
محبتت را میگذارند به پای احتیاجت....
صداقتت را میگذارند به پای سادگی ات....
سکوتت را میگذارند به پای نفهمیدنت...
نگرانیت را میگذارند به پای تنهاییت...
دینداریت را میگذارند به پای امل بودنت...
و وفاداری ات را میگذارند به پای بی کسی ات....
و.......................................................
و آنقدر تکرارش میکنند تا خودت باورت می شود که تنهایی...